1. بعلت کاهش چربی و عدم رسوب در جدار عروق، تصلب شرایین ایجاد نمی‌شود و سکته مغزی یا قلبی را کاهش می‌دهد.
2. با کاهش پروتئین و گوگرد و ازت، مانع بیماری اورمی ( افزایش بیش از حد اوره در بدن ) می‌شود.
ب) شوک دهنده طبیعی ـ حیاتی و درمان شبه فلجی
در اثر گرسنگی، فعالیتهای سلولی کاهش یافته و حالت ضعف و شبه فلج1 ایجاد می‌شود. موقع افطار با اولین غذا یک شوک2 عمومی در سراسر بدن ایجاد می‌شود. این شوک بدن را از حالت سستی و شبه فلجی خارج می‌کند. و با تناوب یک ماهه، فرصت مناسبی برای دفع سموم جمع شده در سلولها پیدا می‌شود. این عمل مقامت بدن را بالا می‌برد و قدرت حیاتی را زیاد می‌کند.
ج) پرهیز مطلق، کاهش ذخایر زاید، باز گرداندن تعادل عصبی
پرهیز از غذا در حال روزه داری به منظور صرف ذخایر زاید بدن ضروری است. پرهیز از آب نیز لازم است. دکتر پریور می‌گوید:
1. بیشتر عدم تعادل‌های عصبی و تیک‌های مختلف و تشنجات بعلت ازدیاد آبی است که در بین نسوج عصبی ذخیره شده است. روزه سبب دفع این آب زیادی جمع شده و بازگرداندن تعادل عصبی است.
2. چون آب برای ساختن چربیها بکار می‌رود، پس باید جلوگیری شود.
د) تعدیل میل جنسی
روزه از یکطرف با تزکیه نفس و تصفیه روح و تخلیه فکری، و از طرف دیگر با کم کردن مصرف غذا (که خود سرچشمه شهوات است) امیال شهوانی و جنسی را مهار می‌کند. شوک حیاتی روزه در تمام اعضا بخصوص در دستگاه تناسلی، مانع تخدیر این دستگاه به منشأ روانی می‌شود.
هـ) دفع سموم واردشده به بدن از هوا
بدن برای رفع احتیاجات کمی فلزات (قلیایی ـ خاکی) از راه غذا جذب می‌کند و بموقع هم دفع می‌کند. اگر غیر از راه گوارش وارد بدن شوند، دفع آنها مشکل می‌شود. از راه هاضمه یا توسط اسید معده حل و جذب می‌شود و یا در محلی تجمع کرده که اگر مدتی از ورودشان جلوگیری شود، خودبخود بتدریج دفع می‌شوند. ولی اگر ذرات فلزی ناخالص از راه تنفس وارد خون شوند، چون قابل حل نمی‌باشند، بصورت ذرات معلق در اعضایی که قدرت جذب بیشتری دارند، رسوب می‌نمایند و تا PH قلیایی خون (4/7) کاهش نیابد و اسیدی نشود، آنهم بشرطی که مدتی ادامه یابد، نمی‌توانند در خون حل شوند. به گفته گیومن، فلوری و ... مدت 12 تا 15 ساعت حالت ناشتا ( غذا نخوردن) ذخیره قلیایی خون را تا 60 ٪ پایین می‌آورد. یعنی خون حالت آسیدوز پیدا می‌کند. پس در حال روزه خون موقتاً اسیدی می‌شود و در طول یک ماه، اسیدیته خون بیشترهم می‌شود. در این حال بدن توسط خون اسیدیته می‌تواند ذرات فلزی قلیایی را حل و جذب کند.
و) دو شبهه:
الف: روزه عامل زخم معده
روزه عامل تولید کننده نیست بلکه تسریع کنند و مسهل است. فقط بیماری موجود ( مثل زخم معده ) را تشدید می‌کند و گرنه بر شخص سالم اثر سوئی ندارد و خود بیماری را ایجاد نمی‌کند.
ب: خوف بیجا از گرسنگی
روزه برای شخص سالم رفع اختلال می‌کند، مواد زاید را تخلیه می‌کند، ایجاد شوک حیاتی و احیاء اعضا می‌کند. پس بی زیان است.
1و2: بعضی از اعضای بدن به عللی خارجی ( مثل سرما، میکروبهای هوا، جنابت «خارج شدن منی» و...) یا بیولوژیکی ( اوره و کربن و ... در داخل بدن) دچار سستی و خمودی شده که در اصطلاح شبه فلج نام دارد . برای خارج کردن عضو سست شده از عوامل محرک عضوی استفاده می‌شود که شوک نام دارند . شوک می‌تواند طبیعی (عطسه، لرزیدن ...) یا طبی ( الکتریکی، درمانی، گرمایی ) یا اسلامی (غسل، وضو، اولین لقمه غذا در افطار و ... ) باشد.
با آرزوی قبولی طاعات و عبادات همه برادران و خواهران ایمانی.
و آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین
نظرات